Het is nog vroeg als ik beneden zit te werken – pak even mijn moment – en boven gebulder, gelach en histerie hoor. Kan me bijna niet voorstellen dat door de aanblik van hun kasten komt, maar jawel hoor, ze vinden het hilarisch. Ze hebben samen één slaapkamer en samen één kamer waar hun kledingkasten staan. Toen ze lagen te slapen dus een kleine moeite om de inhoud van de kasten om te wisselen. Deels dan, want pffff één van beide kan heerlijk in haar kast om trekken. Voor het oog was de inhoud verwisseld, laat ik het daar op houden. En met succes dus. Yes.
Peter en ik hebben de dagen verdeeld in shifts en ik had vanochtend mijn werkshift. De reactie op de ‘spin’ in de woonkamer heb ik daardoor niet met eigen ogen gezien, maar dit jaar was ik zelf ook een dankbaar doelwit en dus kreeg ik de ‘spin’ toegeworpen tijdens een call – iehhhhhhhh!
Even later, ik dacht nog ‘wat lief dat Meike vraagt of ik nog een kopje thee wil’ en ‘wat knap Maartje, helemaal vanuit de keuken met een beker hete thee’, had ik natuurijk beter moeten weten. Voor mij een beker appelsap en vier glimmende oogjes die met toe lachten 🙂 Heerlijk hoe ze hun best doen om de hele dag grapjes uit te halen. Maartje haar grap, geïnspireerd op mijn spinnetje op het wc papier vorig jaar, is mijn absolute nummer 1 van vandaag!
Vooral het verkneukelen voordat er iemand naar de wc gaat en het gezichtje nadat ik – overdreven – schrok van die hele grote spin op de wc. Wat was ze trots op haar grap.
En dan de hele dag de vraag ‘heb je nog meer grapjes mama?’. Tja … dat kan ik natuurlijk niet zeggen.
Zeker had ik nog meer grapjes. ‘Kreeg gisteren nog een opdracht van een collega doorgestuurd, denk dat jullie dat wel leuk vinden om te doen’. ‘Heb één makkelijke voor Meike en een iets moeilijkere voor Maartje. ‘Meike, zoek jij de drie verschillen en Maartje, op jouw tekening kan je vijf verschillen vinden’.
Met volle focus worden de kleurplaten nauwkeurig gescand. ‘Oh kijk hier!’, maar nee, toch niet. Niks te vinden, helemaal niks. Wel twee leuke kleurplaten! En een prima activiteit in Corona-thuis-tijd.
Vooruit, nog eentje dan. De met wc papier gevulde schoenen en laarzen. Eerst is Maartje aan de beurt die me met een grote – ooooohoh mama – glimlach aankijkt. Even later doet Meike haar laarzen aan en maken Maartje en ik ons samen op voor de – oooooooohoh mama – glimlach. Niks meer aan doen, mission accomplished op deze dag met een glimlach. Over een jaar weer. Vrees alleen wel hoe ouder ze worden, hoe meer ik op mijn hoede moet zijn.
