Boodschappen doen. Nu de meiden er zijn trek ik er (veel) meer tijd voor uit dan voorheen. Uiteindelijk voor alle partijen beter. En zo beleven we grappige, educatieve én, als ze ineens iets mogen waarvan ze nooit hadden verwacht dat mama het goed zou vinden, ook hele dankbare momenten.
Op de groente en fruit afdeling is veel te zien en te vertellen. En omdat we regelmatig in dezelfde winkels komen is het inmiddels een feest van herkenning en zijn de rollen omgedraaid. Vooral Meike heeft de leeftijd waarop ze enthousiast wijst en vertelt wat ze ziet. Maartje vraagt wat iets is of laat ik iets zien waarvan ik verwacht dat ze nog niet weet wat het is. Deze week zag ik een granaatappel liggen. Deze kent ze alleen als een bakje met pitjes en het plakkerige vorkje waar ze ze mee wil eten. Dat de pitjes uit zo’n mooi glanzende granaatappel komen, daarvan had ze geen idee. Daarom zoeken we een mooie uit en gaan er thuis mee aan de slag.
De eerste en enige keer dat ik de pitjes er zelf uit heb gehaald heeft me dusdanig ontmoedigd dat er nooit een tweede keer is gekomen. Tot nu. Achteraf zonde, want het is kinderlijk eenvoudig.
We gaan eerst kijken hoe we het aan gaan pakken – hier ging het de vorige keer al mis, dit dacht ik zelf wel ‘even’ te doen – en bekijken een paar YouTube filmpjes. Er zijn verschillende manieren en Maartje mag kiezen. Ze kiest voor de methode met een pollepel. Ze heeft goed opgelet en neemt de lead.
‘Eerst moeten we zo’n lepel pakken’ en ze zoekt er een uit.
‘Dan hebben we een kommetje nodig, ja die is wel goed’. Ik laat haar kiezen tussen een paar wat hogere schaaltjes, want het sap kan spatten en geeft vlekken.
‘Nu even het krukje pakken’ schuif, schuif.
‘Dan de granaatappel doormidden snijden’ ‘Zo?’ ‘Nee, andersom’. We snijden de granaatappel in de breedte door.
‘En nu met de lepel erop slaan’. Na een tijdje met dat kleine handje om die grote granaatappel, ‘mama, nu doet het een beetje pijn, jij mag’.
Er zijn al wat pitjes uitgevallen en ik voel dat de schil al zacht(er) geworden is. Zelf klop ik er nog een deel uit en druk/pers ik de rest van de pitjes er ook eenvoudig uit. Zijn er wat van de witte vliesjes meegekomen? Haal die er dan nog even uit en je hebt een schaaltje met fris glanzende pitjes die zeker net zo fris smaken.
Zoals ik al zei, kinderlijk eenvoudig. Succes!
Lekker door je ontbijt, een salade, een toetje of om zo te eten.
