Het enthousiasme van onze meiden tijdens het speuren naar miniatuurtjes in de binnenstad van Leeuwarden smaakte naar meer. Daar bovenop een post over street art in Rotterdam en een hotel is geboekt voordat ik er erg in heb. Alleen de voorpret al. Binnen de lockdown geeft ons dit ineens heel veel perspectief. Een heerlijke stad om ons in onder te dompelen. Of, voor de meiden, slapen in een hotel en de voorpret die daar bij komt kijken.

Street art 
Voordat we het weten is het zover, stappen we ’s ochtends in de auto, broodjes en verse koffie mee en na een gezellige rit zijn we in het hotel, Hotel Emma. Het ligt in het centrum, heeft eigen parkeergelegenheid en onze kamer is al klaar. Onze sightseeing kan beginnen. Street art was de trigger om naar Rotterdam te gaan. We doen dan ook een street art route. Hiervoor hebben we via Rewriters010 een app gedownload. Rewriters010 brengt street art in kaart en zet de kunstenaars, want dat zijn het, op de kaart. Heel gaaf!

Pure schoonheid
De route, routes, want we besluiten er uiteindelijk twee te doen, laten ons niet alleen street art zien, maar brengen ons langs de highlights van de stad. Klassiek, modern en dat vaak in één beeld gevangen. Pure schoonheid. Tenminste, smaken verschillen, maar voor mij heeft deze samensmelting van stijlen iets groots.

Pre scan
Voordeel aan een citytrip in deze tijd is dat er geen ruis is. De to do lijst is kort en overzichtelijk nu we niet anders kunnen dan door de stad lopen, ontdekken, ons verwonderen en de locale horeca steunen door hier en daar wat te eten en te drinken. Zie het als een pre scan. We hoeven niet meer dan er alleen maar te zijn en te kijken naar wat we zien. We kijken naar wat we zien en door de ogen van onze meiden zien we nog meer.
Conclusie van de pre scan, alle vier vinden we dat deze stad vraagt om een verdiepingsslag en ons dus vraagt om nog eens terug te keren. Vervelend.

Vertrouwd
Mooi is ook om de herkenning te zien. Herkenning als we in de buurt van ons hotel zijn voor een pauze. Na een paar uur struinen voelt het als thuiskomen. Altijd bijzonder hoe snel dit gaat. Eerst dwalen we rond, zoekende naar een modus, dan zijn we lekker op stoom en stuiteren we in een ‘nooit meer naar huis’ modus enthousiast door de stad en na vele meters biedt de stad rust, een vertrouwd gevoel van thuiskomen als we in de buurt van ons hotel komen. Allemaal op een dag.

En door
We laden op in het hotel en besluiten dat we nog ‘even’ de Erasmusbrug over willen wandelen. De Kop van Zuid is ons laatste doel van de dag. Onderweg begint het weer, na een stralende lentedag, minder te worden en is het etenstijd. Uit eten zit er nu niet in, dus hoe fijn is dat we onder Hotel New York, uit de wind, een patatje kunnen eten. Over eten en drinken hebben we deze dag sowieso niet te klagen.

Street food
We zijn veroordeeld tot de to go cultuur als het om eten en drinken gaat en dit gunnen we onszelf ook. Een koffiemomentje met uitzicht op de Erasmusbrug, de meiden een ijsje op de kade bij de oude haven, een sate’tje en een sapje bij de markthal en een patatje op de Kop van Zuid. Lekkerrrr.

De avond valt
Tijd om terug te wandelen. Moe, voldaan en dankbaar lopen we in de miezer regen het centrum tegemoet waar de schemer valt en de lichten ontbranden. En dan lopen we tegen een muurschildering aan waarin alle hoogtepunten van Rotterdam vervat zitten. De meiden vinden en weten ze allemaal. Wat hebben we veel ontdekt en geleerd deze dag en wat mooi dat we met dit kunstwerk mogen afsluiten.

Niet het kunstwerk uit de vorige alinea, wel de imposante Markthal. 

Stilte
De avond valt en de stad gaat al vroeg slapen. Het is stil. Het is donker. Waar het overdag, ondanks de lockdown, druk is, zo stil is het als de avond valt en geruisloos overgaat in een net zo stille nacht.
Totdat … we om 4.30 uur rechtop in bed zitten. Het brandalarm! Loos alarm, dat gelukkig wel, maar dat weten we dan nog niet. Een geur van vers gebakken brood dringt via de gangen de kamers in. Iets met de oven, zo blijkt later. Wij zijn klaarwakker en even ben ik bang dat de stad zal ontwaken. Gelukkig zijn het alleen de vogeltjes die met zacht gekwetter wakker worden en met de vogeltjes op de achtergrond vallen we weer in slaap. Om 08.00 uur schrikken we wakker. Tijd om ons ontbijt op te halen. Tijd voor ontbijt op bed!

Afscheid
Voordat we de stad uit rijden doen we nog een ereronde. We tikken alle highlights nog een keertje aan. Glunderende gezichtjes op de achterbank en een hele andere beleving.

Kinderdijk en de havens
Onder de rook van Rotterdam, letterlijk, want er is een fikse brand in Capelle aan de IJssel, rijden we naar Kinderdijk. Lekker uitwaaien. Vandaag heeft een andere vibe. Uitwaaien en beleven vanuit de auto. Meezingen met Kinderen voor Kinderen, een pontje, rijden door het havengebied en afsluiten met een tosti voorbij de Maeslantkering. Bijkomen van een intense en interessante citytrip.

Nagenieten