Het is de tijd van kerstmarkten en Dickens festivals. Volop sfeer. Knus in huis vs warmte op straat. Wij zijn, zonnebril op, onderweg naar de warmte van Hanzestad Bremen. The Christmas Station tot de grens, daarna de kinderstemmetjes van Kinderen voor Kinderen – Reis mee – door de auto speakers. Onderweg zijn, wij houden ervan. Tijd om bij te praten en op de achterbank kleuren, lezen en spelen de meiden. Voordat we het weten rijden we parkeergarage ‘Pressehaus’ binnen. Ben nog nooit in Bremen geweest, maar wil je de binnenstad van Bremen bezoeken dan kan je volgens mij niet centraler parkeren dan hier. Als we de parkeergarage uit lopen hoeven we niet te zoeken welke kant we op moeten. Onze blik vangt een eerste glimp op van schitterende kerstlampjes.
Eten, heel veel eten
En dan. Overal sfeervol verlichtte kraampje. Rustig kijken we om ons heen en we besluiten maar gewoon te gaan lopen. Te ervaren. Te zijn. En, niet onbelangrijk, zeker niet nu het lunchtijd is, maar ook zonder dat het lunchtijd was met al haar aanbod niet te weerstaan – te eten. Kaisersmarren en poffertjes voor de meiden en een broodje bratwurst voor ons. Goede start! Nou romantiseer ik eten bij zo’n kraampje alleen altijd wel. Ook nu weer krijg ik warme gevoelens bij de herinnering, maar zoom ik in dan was de werkelijkheid toch niet alleen pure romantiek.
Nog oriënterend struinden we langs de eerste kraampjes totdat we de etensgeuren – had ik al geschreven dat het lunchtijd is – niet meer kunnen weerstaan. We splitten om allemaal redelijk gelijk te kunnen eten en staan vervolgens picknickend en functioneel onze lunch naar binnen te werken. Achteraf natuurlijk helemaal niet handig dat we allemaal tegelijk ons eten hebben. Ik zie mezelf nog staan met in mijn linkerhand een schaaltje poffertjes zodat Meike ze aan kan prikken zonder dat ze haar poffertjes van de grond moet prikken en in mijn rechterhand een vorkje om mijn eigen stukjes bratwurst aan te prikken. Multitasken. Weinig romantisch, maar oh zo passend in de sfeer. En daardoor heerlijk gegeten en dus romantisch.
De hobby kerst
De meiden zoeken ieder een kerstbal, euhm een kerstschelp en een kerstuil uit voor in onze bonte boom en hebben, samen met Peter, besloten dat ze een kerstdorp willen. Net als buurvrouw Annemarie. En waar kan je zo’n verzameling beter starten dan op een kerstmarkt. Ons kerstgehucht met ontspoorde kersttrein en AH kerstdorp huisjes krijgt nu serieus vorm met een draaimolen en ‘dat huis met die kerstman ervoor’.
Schlachte Zauber
Al struinend belanden we aan de oever van de Weser. Hier worden maritieme ambachten uitgebeeld en zijn de marktkoopmannen (-vrouwen) gekleed in maritieme klederdrachten. Hier, op deze rauwe en tegelijkertijd sfeervolle kade is het tijd voor glühwein, warme chocolademelk en even opwarmen.
Kermis
‘Gaan we nu weer terug naar de kermis?’. De kermis, zo noemt Meike de kerstmarkt in het centrum. Snap ik ook wel, want ze hebben de eerste ronde in een draaimolen er al op zitten en ook kunnen we het reuzenrad afvinken. Het ‘snelle draaiding’ wat we nog hadden beloofd lonkt en dus laten we de sfeervolle Schlachte Zauber weer achter ons en wagen we ons aan ‘dat snelle draaiding’. Tenminste, Maartje en ik. Wij hadden het laatste beschikbare bakje waar ik achteraf heel blij om ben. Pfffff dit was met recht een snel draaiding. Nu schat ik Peter en Meike heldhaftiger in dan Maartje en mij, maar dit was oprecht niet leuk. Maartje huilend naast me en ik – held – met mijn ogen dicht elk rondje hopend dat het de laatste ronde is. Heb het, ronddraaiend met mijn ogen dicht, ook bekeken door de ogen van een attractie liefhebben, maar toch besloten dat Meike, die zich hier zo op verheugde, hier by far te klein voor is. Gelukkig maakte een rondje in de draaimolen, en nog één, en nog één – we waren tenslotte op de kermis 😉 – een hoop goed.
Volgend jaar weer
De schemer valt in en de stad ademt nog meer (kerst)sfeer. We picknicken ook het avondeten en dan is het tijd om ons, na 6 uur kerstmarkt, klaar te maken voor de terugreis. De meiden, in pyjama, liggen binnen no time te slapen terwijl wij nagenieten, napraten en ook ik niet lang daarna in slaap val. Ook nu weer, voordat we het weten zijn we thuis. Met voor alle vier wat wils is een dagje kerstmarkt Bremen een absolute aanrader.
